بوی ماه مهر

شنبه سوم مهرماه ، اولین روز مدرسه دخترکم بود

البته چهارشنبه 31 شهریور جشن شکوفه ها بود و ما بیصبرانه در انتظار شنبه و اولین روز مدرسه بودیم

اما جمعه ... باران و باباش رفتن برای خرید حلیم صبحانه...که یهووو پای باران رفت تو ظرف داغ حلیم و سوخت

وقتی با پای باندپیچی شده برگشت خونه دوتایی باهم اشک ریختیم اون از درد و من از غصه

خلاصه روزای اول مدرسه دخترم چاشنی درد و رنج داشت بمیرم براش

و آرزوی هر لحظه ش این شد که " کاش پام اینطوری نشده بود "

الان بعد از یک هفته خداروشکر پاش خیلیییی بهتره و میتونه بخوبی راه بره البته هنوز پانسمانه و یک روز در میون پانسمانشو عوض می کنیم . امیدوارم زودتر خوب بشه تا دختر نازنینم لذت مدرسه رو که اینهمهههه منتظرش بود تمام و کمال بچشه

بردیا هم کم کم داره زبون باز می کنه و خیلی بانمک صحبت می کنه

چن تا از کلماتشو اینجا میزارم محض خاطره بازی ...نمی دونم چرا برای باران این کارو نکردم ... الان پشیمونم

دوووو  دلم : جون دلم

پیتی : پیشی

عمنام : عناب

بابا دی : بابامجید

اووو دُده :اوخ شده

کلیه سین ها هم تک زبونی ادا میشود